نهج البلاغه خطبه یک
3.راه هاى خداشناسى
سوم:شگفتى آفرینش آدم (علیه السلام)و ویژگى هاى انسان کامل:
سپس خداوند بزرگ,خاکى از قسمت هاى گوناگون زمین,از قسمت هاى سخت ونرم,شورو شیرین,گرد آورد,آب بر آن افزود تا گلى خالص وآماده شد,وبا افزودن رطوبت,چسبناک گردید,که از آن اندامى شایسته,وعضوهایى جداو به یکدیگر پیوسته آفرید.آن را خشکانید تا محکم شد.خشکاندن را ادامه داد تا سخت شدتا زمانى معین وسرانجامى مشخص,اندام انسان کامل گردید.آنگاه از روحى که آفرید درآن دمید تا به صورت انسانى زنده درآمد,داراى نیروى اندیشه,که وى را به تلاش اندازد وداراى افکارى که دردیگر موجودات,تصرف نماید.
به انسان اعضا وجوارحى بخشید که درخدمت او باشند,وابزارى عطا فرمود,که آنها رادر زندگى به کارگیرد.قدرت تشخیص به او داد تا حق وباطل رابشناسد,و حواس چشایى,وبویایى, ووسیله تشخیص رنگ ها,واجناس مختلاف در اختیار او قرار داد.انسان را مخلوطى از رنگ هاى گوناگون,گرمى,سردى,ترى وخشکى,قرار داد.
سپس از فرشتگان خواست تا آن چه در عهده دارند انجام دهند,وعهدى را که پذیرفته اند وفا کنند,اینگونه که بر آدم سجده کنند,واورا بزرگ شمارند,و فرمود:(بر آدم سجده کنید پس فرشتگان همه سجده کردند جز شیطان)غرور و خود بزرگ بینى اورا گرفت و شقاوت و بدى بر او غلبه کرد,و به آفرینش خود از آتش افتخار نمود,و آفرینش انسان از خاک را پست شمرد.خداند براى او سزاوار بودن شیطان به خشم الهى,و براى کامل شدن آزمایش,و تحقق وعده ها,به او مهلت داد و فرمود:(تا روز رستاخیز مهلت داده شدى).
